Wonden

Na het verliezen van een dierbare is er een wond. Een hele diepe enorme gapende wond. Althans, dat is bij mij het geval na het verlies van mijn moeder. Negen jaar geleden. Met mijn bolle buik waar zoonlief heerlijk in bivakkeerde, stond ik daar. Met pijn, heel veel pijn...

Op de crematie van mijn lieve moeder. Een moeder die je zo hard nodig bent tijdens de zwangerschap, maar nog veel meer na de geboorte van je eerste kind.
Ik had precies zes weken de tijd om te rouwen. Toen diende zoonlief zich aan en was ik zelf moeder. Echt. Live. Moeder. Zoonlief heeft twee dagen en nachten liggen huilen. Hij moest even wat opgekropt verdriet kwijt en het was oké. Ik huilde heerlijk een potje met hem mee. Daarna was het klaar, ...vond ik. Genoeg gehuild. Werk aan de winkel. Luiers, voedingen, nacht- en dagwerk, badderen, wiegen.

Er is een spreekwoord. 'De tijd heelt alle wonden'. Ik heb het altijd voor 'waar' aangenomen. Het is immers niet voor niets een spreekwoord. Vorig jaar tijdens de opleiding NLP Practitioner ben ik uit die droom geholpen. GELUKKIG! Ik dacht namelijk dat het mij nooit zou gaan lukken om die wond te helen. En dat vond ik stom. Stom van mezelf, stom van die wond, stom van het spreekwoord, gewoon enorm STOM!
Deze wond heelt nooit. En het mooie is , HET-IS-OKE. Een ervaring is blijvend. Er komt wellicht een mooie pleister overheen, maar dat is het dan ook. Zo af en toe is die pleister aan vervanging toe. Stukje bij beetje wordt hij er dan afgetrokken. En dat doet pijn. REETE PIJN! Die pijn is niet meer zo heftig als het moment dat mijn moeder overleed. Maar pijnlijk genoeg om even een potje flink te janken.

En die permissie geef ik mezelf op begrafenissen. De pijn van de betrokken familie voel ik. Die pijn gaat door merg en been. Ik deel hun pijn. Het is dezelfde pijn. En het gaat mij aan het hart wat de familie, die daar verloren, aangeslagen en verdrietig staat, door moet maken. Het loslaten van een dierbare is pijnlijk. En ik leef met ze mee. ... Maar ik huil (ook) om mijn eigen pijn. Mijn pleister wordt er even afgetrokken. Om wederom plaats te maken voor een nieuwe.