Kind zijn.

Open dag bij de kids op de basisschool . Uiteraard kijkt moeders even om het hoekje. Ik besluit aan te schuiven achter in de klas naast zoonlief die zit te rekenen.

Beide zijn we geen reken wonder, dus deze combi gaat dan ook niet goed. Binnen 'no time' zijn we beide in de war en snappen we er geen jota meer van.
Ik stel voor om juf er bij te halen. Zoonlief vindt dat wat overdreven. Hij snapt het namelijk best wanneer ik er niet bij ben ... , zegt ie. Maar IK daarentegen wil weten hoe het zit en wel NU! Enthousiast steek ik mijn vinger in de lucht. Werkelijk waar! Alsof ik deelgenoot ben van het hele klasgebeuren .
De terugweg in de auto verschijnt er een grote grijns om mijn mond. Heerlijk om het kind in mij weer even te mogen ontmoeten. Alleen ben ik bang dat zoonlief het liefst de school was uitgevlucht ...